महिलादिनानिमित्त

समतोल ह्या जगाचा तूच  बांधून ठेवतेस

तरी जल्लोष होत नाही कुठे तुझा

दुःखाने होते स्वागत तुझे

का हट्ट करतेस ह्या भुतळावर जन्मायचा

नावाला असतात फक्त 

'बेटी बाचाओ ' चे बहाने

बाकी मनातल्या मनात 

नुसतेच असते कन्हणे

एका  गोंडस मुली पासून 

सरणा पर्यंतचा खडतर प्रवास तुझा

काही झालं तरी वेदना

अटळ असतात  तुझ्या

कमी पडतोय रे तिच्या समोर 

ह्या प्रकृतीचा विधाता

चालवत आहे वर्षांनुवर्षे

मायेचा ती जाता

तिच्या खेळकर वयातच देव 

मोठेपण आंदण देण्याचा करतोय  गुन्हा 

कुठल्या जन्माचा सुड उगवतो

भातकुलीचा डाव मोडतो पुन्हा पुन्हा

कोवळ्या वयात आलीस

की झेलाव्या लागतात नराधामांच्या नजरा

त्याग आणि बांधिलकीचा

सहज माळतेस गाजरा

ठेवते जोडुन साऱ्यांना

 बांधून एक राखी 

नकार असोत कितीही 

तरी ही होतेस तू सखी

शिकलीस तर शिकलीस

नाहीतर चुली पुढे रांधलीस

ह्या रुढीला जागून आता

तू अंतराळाला गवसणी घातलीस

हुंड्याची बेडी घालून 

तू लग्नसोहळ्यात उभी राहिलीस

स्वतः च कारावास भोगत

तू शिक्षा बापाला ही दिलीस

कायदे किती ही कठीण झाले 

तरी समाज लांच्छनास्पद राहील

तिटकारा होत राहील स्त्रिजातीचा

अधोगतीला नेण्याची नामीसंधी तो शोधील

आता काळ नाही तर वेळ बदलावा लागेल

स्त्रीच्या मागे आता स्त्रीनेच उभ रहाव लागेल

जिद्दीने संकटावर मात करावी लागेल.

तुझ्या जगण्याची वाट आता तुलाच शोधावी लागेल.